Het staat op nummer 22 van mijn bucket list (die overigens niet op volgorde is geschreven): mijn ouders meenemen op ‘Romereis’. Zo’n negen jaar geleden kwam het item op mijn lijst, toen ik jubelend terugkwam van de bezongen Romereis. En sindsdien heeft het gewacht tot ik het eindelijk kon afstrepen. Continue reading “Het stille Rome”
Auteur: Marijke
My rollercoaster got the biggest ups and downs
Iedereen die mij een beetje kent, kent mij als een intens persoon. Een vrolijke, energieke en soms ook wel wat drukke jongedame die met dartelende vreugde door het leven danst. Maar ook een melodramatische meid die ergernis of afkeur niet onder stoelen of banken steekt, gevoelens graag een beetje aandikt en zó recht door zee is dat het zowel bot als heel grappig kan zijn. Én iemand die uitgeblust en afgevlakt de dag kan uitzingen, als het allemaal even niet wil lukken. De intensiteit van mijn karakter gaat beide kanten op. Want zo blij en uitgelaten als ik kan zijn, en zo intens als ik kan genieten van kleine dingen; zo diep kan ik ook in de put zitten van wanhoop en verdriet, en zo boos en fel kan ik uitvallen als ik niet goed in mijn vel zit. Het maakt mijn leven een soort rollercoaster, met hoge pieken en diepe dalen en alles wat daar tussen zit.
Continue reading “My rollercoaster got the biggest ups and downs”
De wijsheid van de avond
Avond
Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zucht
De witte bloesems in de scheemring — ziet,
Hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
Een enkele al te late vogel vliedt.
En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht
Als perlemoer, waar ied’re tint vervliet
In teêrheid… Rust — o, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle geluid dat nog van verre sprak,
Verstierf — de wind, de wolken, alles gaat
Al zachter en zachter — álles wordt zo stil…
En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak,
Dat al zó moê is, altijd luider slaat,
Altijd maar luider, en niet rusten wil.
Willem Kloos (1859 – 1938)
***
Bij het opruimen en doorlezen van oude dagboeken kwam ik een prachtig stukje tegen. Over geluk. Geschreven op de middelbare school, tijdens een Nederlandse les.
“We hebben het over het gedicht ‘avond’ van Willem Kloos: over vogels, wolken en wind, over geluid dat verstomt en een wondermooie rust die ontstaat. Het wankele evenwicht tussen dag en nacht, licht en donker, drukte en rust. Continue reading “De wijsheid van de avond”
Met volle angst vooruit
“Need creates belief. Belief creates ability.”
Deze uitspraak kwam ik pasgeleden tegen op een lezing over een onderwijsmethode, genaamd de Feuersteinmethode. Over de methode zelf heb ik niet zo veel onthouden, maar de quote is wel blijven hangen. Want als ik naar mezelf kijk (en trouwens ook mijn leeftijdsgenootjes en klasgenoten) dan zie ik een gedreven persoon met een hoge lat en veel ambities, die tegelijkertijd bang is om te falen en het niet goed genoeg te doen. Ik plan, maak strategieën, stippel de route uit en overdenk alles heel goed voordat ik een beslissing maak. Al ruim drie jaar voor het moest, begon ik al met lijstjes maken van de studies die ik mogelijk zou willen gaan volgen. Inclusief voor- en tegens per universiteit. En ik had mijn hele bachelor al uitgestippeld in de eerste paar weken van het eerste jaar. Ik was bang de verkeerde keuze te maken. Ik was bang de verkeerde keuze te hebben gemaakt. Ik was bang het niet te kunnen waarmaken. Ik was bang niet goed genoeg te zijn. Continue reading “Met volle angst vooruit”
Lieve Dordrecht
Lieve Dordrecht,
Je moet weten: je bent heel speciaal voor me. Je bent een stad uit duizenden en geeft me het ultieme gevoel thuis te zijn. Zodra ik vanuit de trein de scheefgezakte Grote Kerk zie, slaak ik een zucht van tevredenheid. Ik kan het dan nooit laten om eventjes te zwaaien naar je mooie skyline. Als ik een weekend niets te doen heb, kan ik haast niet kiezen welk deel van jou ik het liefste wil zien. Ik ben gek op je! Continue reading “Lieve Dordrecht”
Verbinding
“Wat betekent het als iemand verbinding met je wil maken?”. Een jonge vrouwenstem schuin achter me in de volle trein trekt mijn aandacht. “Dan krijg je zo’n link ofzo, maar wat houdt dat dan in?”. Ik verlies mijn aandacht aan mijn gedachten en vraag me af wat het nou inderdaad eigenlijk betekent als iemand verbinding met je wil maken. Hoe werkt dat, verbinding maken met een ander? Continue reading “Verbinding”